Eindelijk Herfst

 

EINDELIJK HERFST

Eindelijk herfst. Niet dat het prettig is om weg te glibberen over dikke hagelstenen, om met witgeknokkelde vuisten om het stuur je auto in goede stormbanen te leiden of om verzopen bij een klant aan te komen. Maar dit weer heeft wel iets wat klopt. Zo hoort het. Niet die lauwwarme najaarsdagen die een verregende zomer proberen goed te maken. Nee, óp naar de winter!

Rond de kerstboom

Dingen moeten kloppen, moeten passen bij verwachtingen. Zo moeten potentiële kopers met hooggespannen verwachtingen bij een bezichtiging de indruk krijgen dat de woning bij hen past. Ze moeten al het idee krijgen dat het hún woning is en moeten zich al rond de kerstboom kunnen zien zitten bij díe open haard in dát huis.

Emotie. Verkoop is emotie. Disharmonie, vuil, rommel, te weinig ruimte, teveel het stempel van de huidige bewoners. Het helpt allemaal niet mee om het juiste gevoel te krijgen.

Kooplustig

Er is helaas nog steeds een status quo op de woningmarkt. De overheid, instellingen en banken doen gelukte en mislukte pogingen om de markt weer een impuls te geven. Voor veel kooplustigen zijn het ivorentorenverhalen en dooddoeners. Ze willen DOOR met hun leven. Willen verhuizen, móeten verhuizen vaak.

De doorstroming stagneert. Alles wat helpt bij een snellere verkoop is daarbij van het grootste belang. We weten allemaal dat een deskundige makelaar, de juiste promotie (met of zonder social media), een goede ligging en een passende prijs, factoren zijn die een verkoop bespoedigen.

Nul kijkers

Steeds meer echter (h)erkent de vastgoedbranche nu ook de waarde van vastgoedstyling. Dat kan ook niet anders, want de bewijzen liggen voor het oprapen: steeds vaker worden woningen binnen enkele weken verkocht nadat deze jaren tevergeefs werden aangeboden met zelfs de schamele score van 0 kijkers.

Hoe dankbaar ben je dan als makelaar en huiseigenaar dat deze extra handjes hebben geleid naar een verkoop?

EINDELIJK kan de verkoper door met zijn leven…

Acceptatie en waardering

Vastgoedstyling wordt dé tool van 2012. Het heeft het LNV®, als eerste organisatie in de branche, 6 jaar gekost, maar de acceptatie en waardering groeit. Bij makelaars, makelaarsbrancheorganisaties, projectontwikkelaars én huiseigenaren.

Een spannende internetdate

Al weken ben ik aan het snuffelen op de grootste datingsite van Nederland. Wat een leuk vermaak! Je scant de foto’s van de koppies, gaat af op je eerste indruk, klikt aan en leest het profiel.
De website blijkt goed in elkaar te zitten. Je zoekt op provincie of op woonplaats. Gebruikers van de website die wat extra hebben geïnvesteerd in hun profilering, staan bovenaan. Dat zegt overigens niets over de persoon zelf. De bovenste is niet altijd de beste, merk ik als ervaren bezoeker.

Grote mannen
Dan kom ik hém tegen. Hij ziet er wel goed uit op de foto, voor wat ik er van kan zien. Zijn gezicht gaat schuil achter een wilde bos haar. Pretogen kijken mij aan vanonder de warrige blonde krullen op zijn voorhoofd. Mijn nieuwsgierigheid wordt geprikkeld en ik klik. Zijn profiel verschijnt. De plaats waar hij woont bevalt me in ieder geval. Ik lees verder en ook zijn omvang (ik val op grote mannen) en inhoud (de binnenkant wil ook wat) passen wel bij mij. Niet perfect, maar wie niet waagt die niet wint.

Ik durf de stap te wagen, leg contact en maak een afspraak. We gaan een hapje eten. Spannend! Hoe zou hij er driedimensionaal uitzien? Voldoet hij wel aan mijn verwachtingen? Zal de klik er zijn?

D-day
D-day is aangebroken. Ik rijd richting plek van de afspraak en herken hem van verre. We schudden elkaar de hand. Vorsende blikken. Ik kijk in een grauw gezicht. Als hij glimlacht zie ik door nicotine verkleurde tanden. Zijn jasje hangt flodderig om hem heen. Vrouwen kijken naar handen en schoenen. Zo ook ik. De randjes onder zijn nagels verraden noeste tuinarbeid of een kapotte douche. Dat laatste zou de zurige walm die mij plotseling bereikt kunnen verklaren. De neuzen van zijn schoenen zijn kaal, evenals zijn kruin.

We drinken een snel kopje thee. ‘Nee, samen eten lukt helaas vanavond niet,’ hoor ik mezelf zeggen. Ik steek nog even mijn hand op en rijd weg. Mijn banden gieren.

Wat moet dit verhaal op deze plek, vraagt u zich af.

Driedelig grijs
Op 19 november sprak Joep Ketelaar, algemeen directeur van Funda, tijdens het Nationaal Symposium Makelaardij, over ‘ongepolijst’. Ik zat erbij en ik keek ernaar. Het zou de nieuwe trend worden, overgewaaid uit de VS. Weg met de makelaars in driedelig grijs met camelkleurige glimmend gepoetste schoenen. Weg met de Koefnoen-achtige types. Weg met de gepimpte huizen. Back to Basics moeten we binnen de woningmarkt. Kom gerust in je vlotte kloffie.  Laat de troep maar de troep in het huis. Laat gerust het gedateerde douchecelletje zien. Repareer maar geen achterstallig onderhoud. Nee, we moeten de rauwe werkelijkheid laten zien.

Mee eens? Ik niet! Krijg je een slechte indruk, dan loop je weg. Nee, dan rén je weg. Om vervolgens nooit meer terug te keren.

Het moge duidelijk zijn dat mijn verhaal op fictie berust. Een metafoor. Funda als datingsite.

De soap van Marco, Hans, Jaap en Dirk

Wat een spektakel. De crisis levert door enkele spectaculaire faillissementen soaps op om van te smullen. Het nieuwsgeweld dendert dagelijks over je heen. De tijd van alleen naar het NOS Journaal kijken is allang voorbij. Om op de hoogte te blijven van al dit spannends luisteren we niet alleen naar Pauw en Witteman en Nova, maar lezen we kranten, berichten op internetfora en virtuele sociale netwerken en blogs.

Zo las ik onlangs de driedelige blogserie over imagoschade van Rob Keijzer van Spacemakers.nl. Over geruchten en vooroordelen die een eigen leven gaan leiden en over de media die zich als roofdieren op hun prooien storten.

Het gevolg van de meest recente gebeurtenissen rondom enkele Nederlandse coryfeeën is dat onze polderberoemdheid Marco een smetje heeft opgelopen en woekerpolisverkoper Dirk een paria is geworden binnen de financiële wereld.  

En hoe zou het aflopen met Hans? Nee, niet die van Breukhoven. Die heeft zijn strakgetrokken bejaarde echtgenote ingeruild voor een écht jong exemplaar en loopt daardoor juist een imagoboost op. Ik heb het over Hans van Jaap. Die zal toch wat minder lekker slapen lijkt mij. ‘Toekomst Jaap na DSB’, koppen de berichten. Hot news natuurlijk te midden van alle reuring rond het gezonken DSB schip. Zo stond DSB aan de basis van Jaap.nl en is (of moet ik zeggen was?) het bedrijf nog altijd grootaandeelhouder met zo’n 40 procent. De curatoren zullen nu moeten gaan bepalen wat er met dat belang gaat gebeuren. Een bericht als dit genereert misschien wel wat extra verkeer naar de site, maar aan de andere kant rijzen er waarschijnlijk ook veel twijfels bij (potentiële) klanten van Jaap. Adverteren bij Jaap? Ik zou niet durven.

Daar bovenop komen nog de negatieve berichten over de waardebepalingen van woningen. De verkoopprijzen van Jaap blijken volgens de nieuwsberichten niet te kloppen. Ik heb het zelf meteen een keer uitgeprobeerd. Bij de eerste de beste klik op een woning en een check bij de website van de makelaar waar de woning in de verkoop staat, ging het al mis: een verschil van tonnen! Oeps, het zal je huis maar zijn…

Als berichten als deze gaan rondzingen, zijn ze niet zo snel uit geheugens van lezers te poetsen. Bedrijf of persoon loopt op zijn minst imagoschade op en deze verzwakte toestand zou wel eens kunnen leiden tot de dood.

Het zijn soaps met spannende cliffhangers. Hoe lopen ze af?

Wordt vervolgd!

Investeren! Wie durft?

We zitten nog steeds in de crisisput. Bedrijven durven nauwelijks meer te bewegen en zitten verstard te wachten op betere tijden. Hoeveel CEO’s, DGA’s, ZZP-ers en andere eigenaren durven nog te investeren in deze tijd? Op software-investeringen wordt beknibbeld, of ze worden helemaal niet meer gedaan. Training en coaching van personeel wordt uitgesteld en apparatuur wordt niet vervangen, hoe hard nodig ook.

In ons vakgebied Verkoopstyling is deze tendens ook merkbaar. Makelaars hebben het moeilijk en investeringen om de woningportefeuille sneller verkocht te krijgen worden minder snel overwogen. Wat is wijsheid bij dit ROI verhaal? Gaan we voor de kip of voor het ei? Ik zeg: makelaars en verkopers, durf de gok te wagen! Preek ik daarmee voor eigen parochie? Natuurlijk gun ik de leden van mijn netwerk een overvolle agenda en mooie jaarcijfers, maar vergeet daarbij niet dat statistieken uitwijzen dat de juiste presentatie van woningen absoluut verkoopbevorderend werkt. Bovendien brengen verkoopklaar gemaakte woningen meer op. Het is dus een voldongen feit dat er rendement te behalen valt op je investering (http://www.stagedhomes.com/mediacenter/stagingstatistics.php).

Over welke investeringsbedragen gaat het nu eigenlijk? Een bezoek van een professionele verkoopstylist van zo’n drie uur kost ongeveer 200 euro. Na een grondige analyse van de woning kunnen alle nodige tips en adviezen ter plekke gegeven worden. Handige verkopers gaan daarna zelf aan de slag, anderen hebben wat meer hulp nodig. Met de juiste adviezen kan low budget gewerkt worden. De relatief grootste kostenpost vormt vaak de vervanging van vloerbedekking en het schilderen van muren. Een laminaatje hoeft echter niet meer te kosten dan een tientje per meter.

Een voorbeeld: zeventigerjaren tussenwoning van 220.000 euro met achterstallig onderhoud en gedateerde uitstraling. Staat al anderhalf jaar te koop. Eerste prijsverlaging na een half jaar: 5.000 euro. Tweede prijsverlaging na een jaar: 10.000 euro. Totale prijsverlaging: 15.000 euro. Inkomstenderving voor de makelaar: 2% van 15.000 euro is 300 euro en dan heb ik het nog niet eens over de kosten die de makelaar maakt voor het in portefeuille houden van het pand. Maar ook na de tweede prijsverlaging wordt de woning hoogstwaarschijnlijk nog niet verkocht. Kopers willen zo’n kluswoning wel, maar dan voor een prikkie.  

Stel nu, de makelaar geeft 200 euro uit aan een verkoopstylingadvies voor zijn klant en de verkoper 2000 euro aan de uitvoering. Totale investeringsbedrag: 2200 euro. De woning ziet er fris en eigentijds uit, trekt meer aandacht via internet, wordt vaker digitaal en fysiek bekeken en wordt binnen een maand verkocht. Dit is eerder regel dan uitzondering.

Totaalbedrag dat in ieder geval in de sloot is gegooid: 15.000 euro minus 2200 euro.

Wie durft er nog nee te zeggen tegen een geringe investering?