Makelaardij

Egoïstische Elite

‘Een egoïstische elite’, zo kan men gebruikers van de iPad, het nieuwe apparaat van Apple, wel omschrijven.

Het artikel dat ik in het AD van maandag 2 augustus las, vervolgde: Hoog opgeleid, financieel bemiddeld, met goede manieren, met grote aandacht voor status en prestaties, maar ook egoïstisch, niet bepaald vriendelijk en niet echt begaan met de mensheid.

MyType, een applicatie van Facebook, had het onderzoek gedaan onder 600 Amerikaanse gebruikers van de iPad. De negatieve karaktertrekken bleken zes keer vaker voor te komen bij deze gebruikers dan bij de gemiddelde persoon. Ik ben benieuwd hoe straks het profiel van de Nederlandse gebruikers eruit komt te zien!

Ik smul van dit soort onderzoeken. Onderzoeken waarbij mensen in hokjes worden geplaatst. Puur uit interesse in de psyche van de mens. Zo schreef ik, in de tijd dat ik nog columns maakte voor een blad uit de Wegener-stal, een stukje over Hokjesgeest (Column Hokjesgeest).

Het blijft natuurlijk een gevaarlijke bezigheid, dat generaliseren. Maar maakt bij tijd en wijle niet iedereen zich daar schuldig aan? Zo heeft menigeen zijn mening (lees: vooroordelen) klaar over De Makelaar (m/v): snelle ‘jongens’, mooipraters, geldwolven, dikke-auto-rijders, eigenwijze types, conservatievellingen, arrogante bralballen, hoge-torentjes-bewoners, strakke-pakken-en-hoge-hakken-dragers en ga zo maar door. Enkele van deze vooroordelen worden nog eens lekker dik aangezet in de alom bekende persiflage van Koefnoen.

Er zijn weinig onderzoeken gedaan naar het profiel, oftewel de karaktertrekken, van de makelaar. Mij zijn ze in ieder geval helaas niet bekend. Wel liet Vastgoed vorig jaar een onafhankelijk onderzoek verrichten naar de mening van Nederlanders over makelaars. De 550 ondervraagde Nederlanders, evenwichtig gespreid naar leeftijd, regio, opleiding en dergelijke, gaven de makelaar gemiddeld het rapportcijfer 7 (ook de NVM makelaar, ondanks het feit dat een onderzoek van de NVM zelf de NVM’er een 8,5 toebedeelde). Wat bleek nog meer uit het Vastgoedonderzoek?
De ondervraagden vonden de makelaar te duur en men had grote twijfels bij de betrouwbaarheid. Ook vond men de makelaar niet bijster communicatief vaardig. Vakbekwaam was hij wel en bereikbaar ook.
Saillant detail bij dit onderzoek is dat de ondervraagde Nederlanders bij de dienstverlening helderheid het belangrijkst vonden en daarna de prijs. Over eigenschappen van de makelaar wordt niet gerept. Vreemd. Wanneer ik een makelaar zou moeten uitkiezen, zou dat zijn op eigenschappen als: communicatief vaardig, luisterend oor, kennis van zaken, verkoopkwaliteiten en met stip op 1: empathie. Ben ik met deze criteria nu een echt vrouwtje? Met het oog op gendermarketing lijken me dit echter geen onbelangrijke punten.

Welk bedrijf, organisatie of onderzoeksbureau gaat mij binnenkort verrassen met een onderzoek naar De Karaktertrekken Van De Makelaar?

En doe mij dan ook maar meteen zo’n onderzoek naar Die Van De Verkoopstylist. Immers, de inhoud van dit hok is, als wij de vooroordelen van de zelfbenoemde kenners mogen geloven, niet bijster spannend: suffe juffen, herintredende huismoeders, kussentjes-gooiers en huppelkutjes.

Enfin, hoe het ook moge zijn, Egoïstische Elite worden we gelukkig allebei niet genoemd.
Tenzij u onlangs een iPad bent gaan halen.

Standaard
Makelaardij

Een spannende internetdate

Al weken ben ik aan het snuffelen op de grootste datingsite van Nederland. Wat een leuk vermaak! Je scant de foto’s van de koppies, gaat af op je eerste indruk, klikt aan en leest het profiel.
De website blijkt goed in elkaar te zitten. Je zoekt op provincie of op woonplaats. Gebruikers van de website die wat extra hebben geïnvesteerd in hun profilering, staan bovenaan. Dat zegt overigens niets over de persoon zelf. De bovenste is niet altijd de beste, merk ik als ervaren bezoeker.

Grote mannen
Dan kom ik hém tegen. Hij ziet er wel goed uit op de foto, voor wat ik er van kan zien. Zijn gezicht gaat schuil achter een wilde bos haar. Pretogen kijken mij aan vanonder de warrige blonde krullen op zijn voorhoofd. Mijn nieuwsgierigheid wordt geprikkeld en ik klik. Zijn profiel verschijnt. De plaats waar hij woont bevalt me in ieder geval. Ik lees verder en ook zijn omvang (ik val op grote mannen) en inhoud (de binnenkant wil ook wat) passen wel bij mij. Niet perfect, maar wie niet waagt die niet wint.

Ik durf de stap te wagen, leg contact en maak een afspraak. We gaan een hapje eten. Spannend! Hoe zou hij er driedimensionaal uitzien? Voldoet hij wel aan mijn verwachtingen? Zal de klik er zijn?

D-day
D-day is aangebroken. Ik rijd richting plek van de afspraak en herken hem van verre. We schudden elkaar de hand. Vorsende blikken. Ik kijk in een grauw gezicht. Als hij glimlacht zie ik door nicotine verkleurde tanden. Zijn jasje hangt flodderig om hem heen. Vrouwen kijken naar handen en schoenen. Zo ook ik. De randjes onder zijn nagels verraden noeste tuinarbeid of een kapotte douche. Dat laatste zou de zurige walm die mij plotseling bereikt kunnen verklaren. De neuzen van zijn schoenen zijn kaal, evenals zijn kruin.

We drinken een snel kopje thee. ‘Nee, samen eten lukt helaas vanavond niet,’ hoor ik mezelf zeggen. Ik steek nog even mijn hand op en rijd weg. Mijn banden gieren.

Wat moet dit verhaal op deze plek, vraagt u zich af.

Driedelig grijs
Op 19 november sprak Joep Ketelaar, algemeen directeur van Funda, tijdens het Nationaal Symposium Makelaardij, over ‘ongepolijst’. Ik zat erbij en ik keek ernaar. Het zou de nieuwe trend worden, overgewaaid uit de VS. Weg met de makelaars in driedelig grijs met camelkleurige glimmend gepoetste schoenen. Weg met de Koefnoen-achtige types. Weg met de gepimpte huizen. Back to Basics moeten we binnen de woningmarkt. Kom gerust in je vlotte kloffie.  Laat de troep maar de troep in het huis. Laat gerust het gedateerde douchecelletje zien. Repareer maar geen achterstallig onderhoud. Nee, we moeten de rauwe werkelijkheid laten zien.

Mee eens? Ik niet! Krijg je een slechte indruk, dan loop je weg. Nee, dan rén je weg. Om vervolgens nooit meer terug te keren.

Het moge duidelijk zijn dat mijn verhaal op fictie berust. Een metafoor. Funda als datingsite.

Standaard